کابل حرارتی باید به‌طور یک‌پارچه تعبیه شود؛ سرتاسر کف‌پوش خانه باید به یک‌اندازه گرم شود.
ترموستات مجهز به سنسورهای دما در سرتاسر بنای کف ساختمان به‌همراه کیسه باد ایمنی ، از احتراق خودبخودی و داغی بیش از حد سطوح کف‌پوش جلوگیری می‌کند. حداکثر مقداری که باید به‌طور اتوماتیک توسط ترموستات کنترل شود، برای کف‌پوش‌های ساخته‌شده از الوار 40 درجه‌ی سانتی‌گراد است.
آب‌بندی را فراموش نکنید، این کار از نفوذ رطوبت به داخل سیستم جلوگیری خواهد کرد. همه می‌دانند که آب یک رسانای عالی‌ست.
ضخامت کف‌پوش ساخته‌شده از چوبِ سخت (راش، بلوط) نباید بیش از 2.4 سانتی‌متر باشد. کف‌پوش ساخته‌شده از چوب درخت کاج یا صنوبر باید کمتر از 2.2 سانتی‌متر باشد.
قراردادن کابل‌های الکتریکی در محل اسباب و اثاثیه‌ی سنگین عمل مناسبی نیست، چراکه با فشار مداوم ممکن است وزن آن‌ها به کابل الکتریکی آسیب بزند. در مواردی که از سیستم رسانای الکتریکی کف‌پوش‌های عایقِ حرارت استفاده شده باشد، پوشاندن تمام سطح کف‌پوش با فرش الیاف طبیعی یا مصنوعی توصیه نمی‌شود. فرش‌ها به‌عنوان عایق عمل می‌کنند و گرمای تولیدشده کاملاً به اتاق‌ها منتقل نمی‌شود.

دستورات نصب سیستم در یک بنای چوبی

صافکاری روکش بتُن سنگین، وزن خانه‌های ساخته‌شده از الوار و کنده‌ی درخت را بی‌جهت افزایش می‌دهد. به همین دلیل در یک خانه‌ی چوبی عمدتاً از کیسه باد ایمنی برای زیرسازی سیستم کف‌پوش‌های عایقِ حرارت استفاده می‌شود.

ساب‌فلورینگ یا زیرسازی کف‌پوش، مراحل نصب سیستم رسانای الکتریکی کف‌پوش‌های عایق حرارت

بنا و زیرساختِ کف‌پوش باید از هر گونه کثیفی، زباله و گرد و خاکی پاک شده باشد. ترک‌ها و شکاف‌ها با ماده‎ی پرکننده‎ی مخصوص پر شده باشند. باید فقط از ترکیبی استفاده کنید که مخصوص الوار باشد. لطفاً به یاد داشته باشید که اسفنج‌های مخصوص ساختمان‌سازی، مناسب سیستم کف‌پوش‌های عایقِ حرارت نیستند چراکه خصیصه‌های عایق‌های حرارتی را دارند و از ورود گرما به داخل اتاق جلوگیری می‌کنند. قبل از هرچیز باید میله‌ها‎ی راهنما (گاید بار) را نصب کنید، آن‌ها باید کنار پیچ‌های دیوارِ خشک بسته شوند. سپس ماده‌ی عایق‌کننده‌ی حرارتی را جاسازی کنید. این ماده معمولاً دو کاربرد دارد: جریان گرما را معکوس می‌کند و کابل الکتریکی حرارتی را ایزوله می‌کند. این ماده را بین تیرهای حمال قرار دهید. مِش (یا توری فلزیِ) آغشته به زینک را در بالای ماده‌ی عایق‌کننده بگذارید. کابل الکتریکی را به موازات میله‌های راهنما قرار دهید. فاصله‌ی بین آن‌ها باید حدوداً یک سانتی‌متر باشد. در محل‌های تقاطع کابل و میله‌های کمکی باید بُرش‌هایی ایجاد کنید و آن‌ها را تا سطح چینش لایه‌ی عایق حرارتی عمیق کنید. هر بُرش اره‌شده را با فویل فلزی بپوشانید. کابل را بوسیله‌ی تسمه به تیر محکم کنید. اگر لازم است که کابل را به مِش متصل کنید، باید این کار را به‌کمک گیره و بست انجام دهید. در خانه‌های چوبی، حداقل ارتفاع کیسه باد ایمنی در زیرسازی سیستم کف‌پوش عایقِ حرارت، 3 سانتی‌متر است.

پس از سامان‌دهی سیستم کف‌پوش‌های عایقِ حرارت، می‌توانید به سراغ ترکیبات کف‌پوشِ نهایی بروید. توصیه می‌شود که در مرحله نصب آن، از الواری استفاده کنید که از کوره‌ی چوب خشک‌کنی عبور کرده باشند. ماده‌ی پوشاننده‎ی کف باید درحالی که سیستم گرمایشی روشن است، به‌مدت دو روز در اتاق بماند. تنها بعد از این مرحله است که می‌توانید کف‌پوش را بگذارید. عمل به تمامی دستورات ایمنی و توصیه‌های نصب برای خانه‌های چوبی، خطر آتش‌سوزی را از بین می‌برد، هزینه‌های مصارف گرمایشی را کاهش و طول عمر سیستم گرمایشی را افزایش خواهد داد و آسایش و امنیت را به خانه‌ی شما خواهد آورد.

سیستم آبیِ کف‌پوش‌های عایق حرارت، ویژگی‌های اصلی

این سیستم گزینه‌ی مناسب دیگری برای گرم‌کردن فضا در خانه‌های چوبی به‌حساب می‌آید و متشکل از لوله‌های پلاستیکیِ تقویت‌شده با فلز است. لوله‌ها در زیر سطح کف‌پوشِ نهایی قرار می‌گیرند. آب گرم درون لوله‌ها می‌چرخد و گرمای خود را به پوشش کف و فضای اتاق منتقل می‌کند. یکی از مزایای بزرگ این نوع از سیستم کف‌پوش‌های عایقِ حرارت این است که به‌خوبیِ نوعِ رسانای الکتریکی آن، سطح کف‌پوش را به‌صورت یکپارچه گرم می‌کند و حرارت یکسانی را به داخل خانه می‌فرستد؛ مزیتی که سیستم رادیاتور فاقدِ آن است. نکته‎ی مثبت دیگر این است که، مانند آن نوع دیگر، کل اجزای تشکیل‌دهنده‌ی آن در زیر کف خانه پنهان است. این سیستم بر طراحی اتاق تأثیری نمی‌گذارد و فضا را هدر نمی‌دهد. نصب سیستم آبیِ کف‌پوش‌های عایقِ حرارت در یک خانه‌ی چوبی، هوای گرمِ رضایت‌بخشی را در خانه فراهم می‌کند. اکثراً در خانه از آن به‌عنوان سیستم گرمایشی اصلی استفاده می‌شود.

شیوه‌ی عملکردِ سیستم کف‌پوش‌های عایقِ حرارت، نشان می‌دهد که این سیستم بسیار مورد اطمینان است و هنگام استفاده از آن به‌ندرت مشکلی پیش می‌آید. می‌توان آن را کاملاً تحت کنترل درآورد و نصب آن نباید برای افراد متخصص دشوار باشد. هزینه‌ی بالا و خطر بالای «خرابی و نقص فنی» ؛ این‌ها بهایی هستند که باید بپردازید تا از فرصت لذت‌بردن از راحتی و آسایشی که به‌وسیله‌ی سیستم کف‌پوش‌های عایقِ حرارت فراهم شده است، بهره‌مند شوید.