در طراحی معماری سیستم‌های پانلی رعایت نکات زیر ضروری است:

1- از آنجا که در سیستم‌های پانلی کامل دیوارهای جداکننده نقش باربر سازه‌ای دارند، لازم است هماهنگی کامل بین مهندس معمار و مهندس محاسب ایجاد گردد.

2- پلان ساختمان باید دارای شکل متقارن یا تقریباً متقارن نسبت به محورهای اصلی بنا باشد.

3- در مسیر انتقال نیروی جانبی از سازه پانلی به زمین، انقطاعی وجود نداشته باشد. به عبارت دیگر دیوارهای باربر باید به صورت ممتد تا روی پی امتداد داشته باشند.

4- در هر دیوار پانلی، سطح بازشوها نباید از یک سوم سطح کامل دیوار بیشتر باشد.

5- فاصله بازشوها تا کنارهای دیوار باید حداقل 750 میلی‌متر در نظر گرفته شود.

6- از احداث طره‌های بیشتر از یک متر احتراز شود.

7- از ایجاد بازوهای بزرگ و مجاور یکدیگر در دیافراگرم‌های کف خودداری شود.

8- از قرار دادن اجزای ساختمانی، تأسیسات و یا اشیای سنگین بر روی طره‌ها، عناصر لاغر و دهانه‌های بزرگ پرهیز گردد.

9- از ایجاد اختلاف سطح در کف‌ها خودداری شود.

10- از کاهش یا افزایش مساحت زیربنای طبقات در ارتفاع به طوری که تغییرات قابل ملاحظه‌ای در جرم طبقات ایجاد شود، پرهیز گردد.

11- ارتفاع مجاز هر طبقه بدون کلاف میانی به 4 متر محدود می‌شود. در صورت افزایش ارتفاع از این مقدار لازم است یک کلام میانی در نظر گرفته شود. در هر حال ارتفاع هر طبقه نباید از 6 متر بیشتر شود.

خصوصیات صوتی پانل‌ها
استفاده از سیستم پانل‌های سه بعدی می‌تواند با رعایت تمهیداتی، کاهش مناسب مصرف انرژی و آلود گی صوتی را در مقایسه با جدارهای متعارف به همراه داشته باشد. سیستم‌های پانل سه بعدی به دلیل وجود بتن و لایه پلی استایرن و ترکیب مناسب اجزای سازه، انتقال صدا را به نحو مؤثری کاهش می‌دهد و امکان ایجاد محیطی ارام با تمام مزایای سیستم‌های صدایی مطلوب را فراهم می‌کند. در این سیستم هر چه ضخامت لایه پلی استایرن و ضخامت بتن پاشیده بیشتر شود، صدابندی افزایش می‌یابد.

انواع پانل‌ها از نظر عملکرد سازه‌ای
پانل‌های سه بُعدی که در این سیستم مورد استفاده قرار می‌گیرند، بر حسب نوع اتصال لایه‌های مختلف آن به سه گروسه اصلی تقسیم می‌شوند:

پانل مرکب کامل: در این نوع پانل‌ها لایه‌های بتنی بالا و پایین تحت تأثیر بارهای وارده و در محدوده خطی به صورتی رفتار می‌کنند که میزان تغییر شکل نسبی در آنها یکسان بوده و در واقع مقطع به صورت یکپارچه عمل می‌کند. در این حالت برش بین لایه‌ای ناشی از خمش به صورت کامل از یک لایه به لایه دیگر منتقل می‌شود و پانل به طور کامل به صورت مقطع مرکب عمل می‌کند.

پانل نیمه مرکب: در این نوع پانل، لایه‌های بالا و پایین نسبت به یکدیگر به طور محدود تغییر شکل داشته ولی به طور کامل مستقل نیستند. در واقع برش بین لایه‌ای ناشی از خمش در این حالت به طور کامل از لایه بالا به لایه پایین منتقل نمی‌شود. در این حالت با توجه به درصد انتقال برش بین لایه‌ای میزان درصد عمل مرکب پانل مشخص می‌شود.

پانل غیر مرکب: در این حالت لایه‌ی میانی و برشگیرها نمی‌توانند برش بین لایه‌ای ایجاد شده در خمش را بین لایه‌ها منتقل کنند. در این شرایط هر لایه می‌تواند تغییر شکل مستقل داشته باشد. در این حالت پانل کاملاً غیر مرکب عمل می‌کند.