با نام خداوند روزی رسان، پروژه ساخت و مرمت اطراف حرم مطهر امامزاده داوود (علیه السلام) را شروع نمودیم و با توسل به قدرت لایزال الهی سعی در انجام هر چه بهتر این امر نموده ایم 

برای ساخت وترمیم حرم امامزاده داوود (علیه السلام)  با توجه به نیاز به نوسازی و مرمت آن و با همت و نظر مدیران این حرم مطهر این پروژه را قبول نمودیم و پروژه ساخت و ترمیم اطراف حرم، شامل دیوراهای نمای بیرونی بازار حرم، دیورا های صحن های امام حسین و امام حسن ، زیر سازی های سرد آب و بهینه سازی سرویس های بهداشتی و  سایر مواردی که در این مقال نمی گنجد از تاریخ بهمن 1398 شروع گردید و در حال ادامه کار بر روی این پروژه هستیم .

این پروژه با توجه به قرار گرفتن در محیط سردسیر، در زمستان به کندی پیش رفت و از ابتدای بهار، اجرای پروژه سرعت خوبی گرفت و تا کنون به خوبی پیش میرود.

در ذیل تعدادی از تصاویر دیوارهای قدیم حرم مطهر درج می گردد:

درباره صفات و خصوصیات حضرت امامزاده داوود (علیه السلام) مرحوم آیت الله نجفی مرعشی نوشته اند: سید بزرگوار شرف الدین داوود (علیه السلام) که در بین مردم به امامزاده داوود (علیه السلام) مشهور و قبرش زیارتگاهی نزدیک به روستای کیگا است، شخصی دانشمند و محدث و زاهد و روزه دار و نمازگزار و دارای فرزندانی بوده است که دو نسابه علامه، یکی پدرم آیت الله سید شمس الدین محمود حسینی مرعشی نجفی متوفای سال 1338ه.ق و دیگری علامه سید مهدی حسینی تفرشی مشهور به بدایع نگار در کتابش بنام بدایع الانساب شجره نامه آن حضرت را ذکر کرده اند. حضرت آیت الله العظمی سید شاب الدین مرعشی نجفی (ضوان الله تعالی علیه ) نسب شناس برجسته عالم تشیع در زمان حاضر نسبت امامزاده داود (علیه السلام) را به این شرح ذکر فرموده اند. داوود بن عماد بن جعفر بن نوح بن حسن بن هادب بن جواد بن قاسم بن ابراهیم اسماعیل بن ابراهیم بن حسن مثنی ابن امام حسن مجتبی(علیه السلام).

یکی از افراد جوان و زبده و انقلابی که رهبری جهاد عده ای از جوانان هاشمی بر ضد خلفای عباسی را به عهده داشته، حضرت شرف الدین داود  معروف به «امامزاده داود(علیه السلام)» بوده است، که برای پیوستن به سادات علوی که درآن زمان در شمال ایران جنبش چشمگیری داشته اند، از طریق جادۀ میانبر کوهستانی عازم آن دیار بوده که در محل کنونی مدفنش به همراه غلامش «طاهر» معروف به «قنبر» به دست عمال تبهکار خلفای عباسی به شهادت رسیده اند، و گمان نمی رود که سن شریفش در هنگام وداع این جهان از چهل سال بیشتر بوده باشد. بنابراین تاریخ تقریبی زمان شهادتش نیز از سال 480 هجری قمری فراتر نمی رود.

پس از مامون فشار خلفای بنی عباس بر سادات ادامه یافت. همین امرموجب گردید تا سادات علوی از مدینه منوزه و خطه عراق به بلاد مختلف اسلامی از جمله ایران مهاجرت نمایند. این افراد از گزند عمال بنی عباس مصون نمانده بعضی به درجه رفیع شهادت نائل آمدند و قبور نورانیشان محل زیارتگاه دوستداران اهل بیت قرار گرفت.
از جمله آن ستارگان پر فروغ امامزاده داود (علیه السلام) می باشد. آن بزرگوار احتمالاً در سال 450 ه‍ ق متولد و در سن جوانی یعنی در محدوده زمامداری سادات علوی در مازندران به این منطقه مهاجرت نموده که پس از جنگ و گریز با عمال بنی عباس فرق مبارک آن حضرت همچون جد مظلومشان علی (علیه السلام) مورد اصابت شمشیر قرار گرفت و به کوه های اطراف متواری و در سال 480 (ه ق ) در همین مکان مقدس شهید گردیدند.
نسب شريف آن حضرت: امامزاده داوود با پنج پشت به چهارمین امام شیعیان می رسد. گفته می‌شود که وی و برخی دیگراز بستگانش در همراهی امام هشتم شیعیان به ایران آمده و کشته شدند. بنا به نظر مؤلف كتاب بدايع الانساب و تاييد مرحوم آية الله نجفي مرعشي (رحمة الله علیه) با 10 واسطه به امام حسن مجتبي (علیه السلام) منتهي مي شود.

جاده امامزاده داوود در بخش کن از آبشار هریاس آغاز شده و پس از گذشتن از روستای سولقان و سپری کردن مسافتی به طول ۲۵ کیلومتر به امام زاده داوود می‌رسد.

اما مسیر دیگری که برای رسیدن به امامزاده داوود وجود دارد، مسیری است که از کنار دره فرحزاد گذشته و بعد از طی مسافتی به طول ۱۵ کیلومتر به امامزاده داوود می‌رسد. البته این مسیر، مسیر کوه‌پیمایی بوده و فاقد جاده آسفالته می‌باشد.

 به دلیل وجود مناظر طبیعی و دیدنی و همچنین وجود رودخانه‌ای کوچک در مسیر؛ این راه به صورت یکی از جذابیت‌های تفریحی شهر تهران درآمده و گردشگران زیادی از آن استفاده می‌کنند.

مسیر فرحزاد به امامزاده داوود از محله فرحزاد (انتهای اتوبان یادگار امام) شروع شده و پس از حدود ۴ ساعت پیاده‌روی با شیب ملایم در میان دره، به مسیر کوهستانی تبدیل شده و با طی حدود ۲ ساعت راه در این شرایط در نهایت به امامزاده داوود منتهی می‌شود.